نوروز در شهرهای مختلف افغانستان
مردم شهرهای مختلف افغانستان، نوروز را به عنوان یک جشن ملی و مذهبی در تفریحگاهها و مراکز مذهبی گرامی می دارند.
افغانها در این روز، در دامنه های کوه خواجه صفا، شاه شهید، شهدای صالحین، کاریز میر، پغمان و تپه استالف در ولایت کابل، در گلغندی و چاریکار در ولایت پروان، اطراف پل مالان، تخته صفر، میرداوود و گازگاه در هرات، حومه زیارت خرقه مبارک، بابای ولی، تفریحگاه ارغنداب در قندهار، اطراف زیارت حکیم سنایی در غزنی، میدانهای مقابل مجسمه های بزرگ بودا در بامیان و به همین گونه در تمامی شهرها و محلات مراسم نوروز و سال نو را به شیوههای گوناگون برگزار می شود.
نوروز در کابل
مردم شهر کابل و حومه آن، در روز نوروز، عمدتاً در زیارت سخی، شهدای صالحین، عاشقان وعارفان، خواجه صفا، باغ بابر شاه و زیارت ملابزرگ جمع می شوند.
در این روز در کابل در زیارت سخی ژنده یا علم پوشانده از پارچه های رنگارنگ، و توغ یا علم دیگر در مندوی (بازار غله و حبوبات کابل) برافراشته می شود.
برای برافراشتن ژنده زیارت سخی، چندین روز ترتیبات و آمادگی گرفته می شود.
شب پیش از نوروز، در زیارتگاه سخی، مراسم دعا خوانی بر پا می شود و صبح همان روز علم توسط معتقدان و اراتمندان در میان شور و هلهله و فریادهای "یاعلی"، "یاعلی" مردم بر افراشته می شود.
مردم در این مراسم برای صلح و امنیت کشورشان و خیر و برکت، سلامتی و سعادت هموطنانشان دعا می کنند.
مردم اعتقاد دارند که اگر ژنده سخی به آسانی برافراشته شود، آن سال، سالی خوب و پر برکت خواهد بود، و اگر این کار به سختی انجام شود، آنها سال مشکلی را در پیش رو خواهند داشت.
مراسم رسمی نوروز در ورزشگاه شهر کابل با حضور مقامات عالی رتبه دولتی نیز، بخش دیگر از مراسم نوروزی است که با رژه ورزشکاران و نمایشهای محلی همراه است.
مزارشریف و زیارت منسوب به حضرت علی
بر اساس برخی روایات تاریخی در افغانستان، در هنگام سلطنت سلطان سنجر سلجوقی، چنان شایع شد که آرامگاه حضرت علی در قریه خواجه خیران ولایت بلخ کشف شده است.
همچنین در سال ۸۸۵ هجری در عصر حکمروایی سلطان حسین بایقرا بار دیگر آوازه شد که تابوت آن حضرت در جایی که امروز در شهر مزارشریف به ایشان منتسب است، پیدا شده است.
بلا فاصله به امر سلطان حسین بایقرا بر فراز این مکان، گنبد بزرگی ساخته شد که مقبره کشف شده در آن جا گرفت و در اطراف گنبد ابنیه دیگری ساخته شد و این محل به نام مزارشریف مسمی شد.
عده ای از ارادتمندان خاندان پیامبر و حضرت علی را عقیده بر آن است که قبولی خلافت از جانب حضرت علی نیز مصادف به اول فروردین ماه یا برج حمل و روز آغازین سال نو خورشیدی بوده است.
لذا از زمان پیدا شدن تابوت منسوب به حضرت علی در بلخ، جشنهای نوروزی و میله (گلگشت)های گل سرخ در پای این زیارتگاه، باشکوه هرچه بیشتر برگزار شد.
سالانه هزاران نفر از مناطق مختلف افغانستان و حتی کشورهای همجوار مانند ایران و آسیای میانه، به منظور ادای زیارت و شرکت درجشن میله گل سرخ به این شهر می روند.
گلگشت چهل روزه در ولایت بلخ
در ولایت بلخ، نوروز آغاز گلگشت چهل روزه به نام میله گل سرخ است.
میله گل سرخ، سابقه تاریخی در این سرزمین دارد.
مردم سرزمین بلخ و شهروندان شهر مزارشریف، به پیشواز نوروز و استقبال بهار، جشن گل سرخ را برگزار می کنند.
مردمان این سرزمین همواره فرارسیدن نوروز را که آغاز گر سال نو خورشیدی و نویدبخش بهار است، به فال نیک می گیرند.
در این روز همه مردم اعم از زنان و مردان، جوانان و سالمندان با ظرفهای مخصوص پر از هفت میوه، باغذا های گوناگون و لباسهای نو به استقبال بهار، در آغوش طبیعت شاداب و در میان گلها و سبزه ها به جشن و سرور و شادمانی می پردازند.
میله گل سرخ درشهر مزارشریف، همه ساله با بر افراشتن ژنده (علم) سخی افتتاح می شود.
مردم از آغاز بهار به مدت چهل روز، در تفریحگاهها، پارکها و دامان طبعیت، به تفریح و شادمانی می پردازند.
نوروز هرات
مردم هرات، افزون بر روز اول سال (نوروز)، چهارشنبه اول سال و سیزده نوروز را هم به تفریح در دامن طبیعت می پردازند.
خانه تکانی، تهیه لباس نو، پختن کلوچه، تهیه هفته میوه (هفت نوع آجیل) و سبزه، از سنتهای مردم هرات در نوروز است.
آماده کردن هفت سین، در میان شیعیان هراتی رایج است.
هراتی ها معقتند که غذای شب سال نو، باید حتماً سبزی داشته باشد و میوه، به خصوص انار، از اجزا لازم سفره شب سال نو است.
هدایای نوروزی برای زوجهای جوان
زوجهای جوان در روز اول سال، برای همدیگر هدایای نوروزی می برند.
لباس نو، عطر، شیرینی، میوه، جبلی (زولبیا) و ماهی، از اجزای ثابت این هدایا است.
غذاهای نوروزی
خوراکیهای شیرین، در نوروز، طرفداران زیادی دارد.
یکی از سنتهای فراگیر در میان افغان، تهیه هفت میوه در نوروز است.
برای تهیه هفت میوه، هفت نوع میوه خشک (آجیل) را در آب می گذارند که در نهایت شربتی خوش طعم و خوشمزه از آن درست می شود.
تهیه سمنک (سمنو) از دیگر سنتهای نوروزی افغانها است.
سمنک معمولاً توسط زنان و دختران دم بخت تهیه می شود و هر کس نذر و نیازی دارد، در پختن سمنک مشارکت می کند.
زنان و دختران، شب پیش از نوروز، به طور دسته جمعی به پختن سمنمک می پردازند و در اطراف دیگ شادمانی می کنند و ترانه ای می خوانند که مطلع آن این شعر است:
سمنک در جوش ما کفچه زنیم
دیگران در خواب، ما دفچه زنیم
541
سلام دوست عزیز و اهل قلم
اگر به کتاب، محیط زیست و ثروت علاقه مندی، روشی را به شما معرفی می کنیم تا هم در کمتر از یک روز به کتابی که می خواهی و هم در کمتر از 2 ماه به درآمدی که آرزویش را داری دست یابی و مهمتر از همه این درآمد تو به کاهش آلودگی و ترافیک شهری هم کمک خواهد کرد ... فرصتهای مناسب در زندگی به ندرت پیش می آیند.....با بهترین آرزوها...